Modernlik Anlayışı

Yaşım kimine göre henüz genç.

Mesela bana soracak olursanız ,

Ben bu devrin insanı değilim.

Bu dönemin epeyce gerisindeyim.

Benim ruhum hala mektupları seviyor.

Hala mahcubiyet nedir yüreğinde hissediyor.

Hala plakları görünce tuhaf bir hüzne dalıp gidiyorum.

Ben hala minnet vefa arıyorum insanlarda.

Hala merhameti baz alıyorum.

İyi insan demek için gördüğüm meziyetlerde,

Hala maddiyatı manevi değerlerinden sonraya koyuyorum.

Kitap kokusunda huzur buluyor.

Müzik dinlerken kendime geliyorum.

Çocukları mutlu görünce yüzüm gülüyor.

Ağlayan birini görünce içim burkuluyor.

Ben hala eski adetlerle yaşıyor,

Modern hayat denilen rezilliği,

Tüm benliğimle red ediyorum.

Modernlik demek, mutasyona uğramış insanlık!..

Sağ olun ben böyle eski kafalı kalayım.

Nezaketli güler yüzlü olayım.

Yardım edeyim, koruyayım.

Haksızlığın karşında durayım.

Teşekkür etmeyi özür dilemeyi bileyim.

Dahası haddimi hududumu bileyim.

İşte benim modernlik anlayışım budur!..

O yüzden sevilmez benim gibiler.

Çünkü doğruyu söyleyenler,

Hiçbir devirde sevilmediler.