Münzevi Tırmanışlardayım

Münzevi tırmanışlardayım
Ökçemde kor merdiven
Yıldız yakalayacağım sözde
Avuçlarıma gömecek gücüm kalırsa

Ağlamak ile gülmek arası boşluk
Deli gömleği giydiren
Şehir voltalarını bıktırdım
Aynı karede yüzlerce adım

Adım batsın da düşsün mazgallara
Köy kadar kırsal
Gayya kadar sıcak
Şubat kadar zemheriyim

Üşüyorum
Çırılçıplak

Gel giydir
Titreyen tenimi
Nefesinle

Kimsin
Nesin bilmiyorum

Ne fark eder
Günahın elçisi olmada
Gökyüzünde ziyan bir boşluk ol yeter

Şükür namazı kılalım
Şeytanı alet edip
Şehrin kıblesini değiştirelim


Kıyamda sevelim karanlığı
Düş kırıklarını yamalayıp serelim
Secdesi bozuk hayata binlerce kehribar dizelim



Sen insan kılığında melekleri bilir misin
Ateşe taparlar pervane böceği misali
Siyah duvakları cehenneme atarlar
Yakarlar

Beyaz gelinlik giyerler sonra
Bakire kıvamında
Satarlar hayalleri dillerinde binlerce yalan mezat

Satın almaya gör
Bir metelik pejmürde ruhları
Bir metelik
Ten

Namus kokulu
Sözde


Yıkarlar mihrapları bilir misin
Tek nefeste

Altında taş taş üstüne
İnsan

Kokuturlar kaburgaları
Okyanusta gusül alsan ne

Erguvanlar dilenirsin
Kalan avuçlarınla
Artık kokular

Kokmazsın bir daha öyle efil efil
Zıbın zamanları gibi


Bebek efsunlarını
Aşk çalar...