Nafile Şiir

korkak titrekliğinde hazan yaprakları ağaçların gölgesinde
ruhum fatiha olmuş serde
üç beş ilah hevesinde

ne giden anlar oysa ne gelen
girdabında kahrolurken yalnızlığı hasretin
elbet her ölüm bir ömüre gebedir
mayasında ihanet olur gecenin karanlığında yıldızlar
dilek tutsan anlamaz
kahrolur kahrolur şafaklar

gölgesine imza atan akşamlardan geçer yürek
bütün iklimlerin sustuğu yerde hazin
bir o kadar korkak titrekliğinde bir hazan
sararan yaprakları gövdesine vurur
meçhuldur meçhuldur geriye kalan

denizin dalgasıdır
mavilerde haykıran gözlerin pişman olmuş
hep yırtılmış ceketimin cebinde keder ile
aşık olmuş kaderim bir birine
şimdi gitme türküsü söyler gönül
gerisi nafile ...