Namuslu Sevda...

'saçlarının siyahına kara kalemimle yazdım,unutma !'



Ben aslında 'ihanet'i sevmişim beş paralık yüreğimle
Zehir zıkkım yer sofralarında
Bir kase hayal kırıklığı sundun
Ve ilk pusu da ilk gördüğün ilk sıcaklığa dokundun
Unutmam



/ Sevgi azlığı diyelim
Kan uyuşmazlığı diyelim
Unutmam /



Yaşmaklı ninemin dizi dibinde
Namuslu sevda masalları dinleyerek kıvrılırdım hasıra
Aldanışım ondandır
Ay ışıtırdı umutları gözlerimi kısardım
Çıkartır tebessümü çengeline asardım
Susardım
Unutmam



Ben sözlerini değil
Ben kahve çiçeği gözlerini değil
'ihanet' i sevdim
Bu şiir,sahte suretine silgidir
Bu şiir,geri çekilişim
Bu şiir,son yenilgidir
Unutmam



Karmakarışık sakalında dedemin
Tek bir damla göz yaşım süzülüyor bak
Bıçağıyla yonttuğu tahta parçalarına bıraktım hayal kırıklığımı
Oğul ! dedi fısıltıyla
'kahpelik kanının hükmünü sürer'
Unutmam



Dedim ya namuslu bir sevda idi memleket gözlerimden ışıyan
Toprağa sarılır gibi avuçlamıştım yüreğini
Saçlarını okşayan örtünde kıskanmıştım siyahı
Hasretimin katığı
Doğramıştım kokunu rüzgara
Unutmam



Söyle artık hangi tabut taşır günahlarını ?
Hangi kaldırım taşları sayıklar adını
Kaç göz benim gibi bakar,
Kaç tetik tam kalbine sıkar ?
Kim sever seni,
Benim sevdiğim gibi ?
Sen de unutma !