Nisan Yağmurları ve Çakıl Taşları
Bu şiir, 05.04.2022 tarihinde
günün şiiri seçilmiştir.
Çocuklarım bakın size ne anlatacağım,
Yağmur altında oynamayın demeyeceğim.
Şimdilik öğretmenliği bırakacağım,
Ben de çocukluk günlerime döneceğim.
Nisan yağmurları yağardı ince ince.
Çağırırdık evlerinden arkadaşları.
Komşu evinin saçağına girince,
Yıkanırdı renk renk çakıl taşları.
Sokaklarda seller akmaya başlayınca,
Su yollarını açar karıştırırdık.
Hep beraber üçe kadar sayınca,
Çubuktan gemiler yarıştırırdık.
Parlak kahverengi taşlar toplardık.
Dalardık çocukça hayallere konuşurduk.
En güzel taşı bulunca yerimizde hoplardık.
Yağmur altında ıslanarak koşuşurduk.
Akşam olup da güneş batınca,
Dilimiz döndüğünce dua ederdik.
Yastığın altına taşı koyup yatınca,
“Allah’ım, bu taş çikolata olsun” derdik.
Çocukluk anılarını tüm doğallığıyla ne güzel aksettirmişsiniz tebrikler.
Çocukluk yıllarımız ve çocuklarımız hep aynı duygular içinde büyüdük büyüyecekler de , kirlenmeyen tek şey yürekleri çünkü Kutlarım Kenan bey
Kenan hocam,bazen takkeleri değişmek gerekiyor içine girebilmek adına 'çocukluğun'. Oysa ne umutlar,ne yağmurlar yağdı üzerimize yaz aylarında. Bazen onlara ayak uydurmak gerek,en azından bizlerinde zamanında 'çocuk' olduğumuzu unutmamak adına... Güzeldi,tebrik ederim satırları...