O Gün

o gün
kaynar sular döküldü aşkımın başından aşağıya
döküldü aşkımın damarları
etleri döküldü
sıyrık bir not
yanık bir resim kaldı geriye
koydum cebime hepsini bir sabah
sabah en erken yalnızlığımla
kaçtım yanından
kalpsizdim artık
yüklerimden kurtardın beni
gözyaşlarıma dayanamıyordum zaten
iyi de oldu.
o gün
işkence odası gibi
karşımda duruşuna çivilendim
işe yaramaz sevdamla sustum kaldım
kalp saniye de kaç kere atar boşken
saymadığımdan bilmem sayısını
sana koştuğunu biliyordum kalbimin
sabah akşam antrenman yaptığını
sana milyon kere attığını
senin olduğun her yarışta
her mesafede birinci olmak için çabasını
o gün
bacakları kırıldı aşkımın dizden aşağısı
yoktu artık aşkımın kaval kemiği
tendonları kopuk
koltuk değnekleri
bir de yarım bir şiir geriye
sakladım hepsini
kimsenin göremeyeceği iç cebime
en yakın istasyondan
en yakın nereye bilet varsa onu alıp
bavulum hüzünden taşmış
kaçtım dizlerimin üstünde
kalpsizdim artık
ağırlıklarımdan kurtuldum
dayanamıyordum zaten yalanlarına
iyi de oldu.
o hasım günün sabahında
gözlerimin kızarıklığı her günkü gibi değil
bu sefer senden bir parça kan yerleşmişti çukurlarıma
bir parça şüphe girmişti beynimden içeri
yağmak için bekleyen
ona buna gözyaşı döken bulutların önünde
ya seni öldürecektim ya da kendimi
hayat için vazgeçip
ağlayıp atmaya çalıştım tüm hayallerimi
bir gün ağladım
bir gün sustum
bir gün ağladım bir gün sustum
vardiyalı çalıştım
aşkımı temizlerken
acılarımdan.
aşk tertemizdi
sonrasında
ücretsiz sevgiye ayırdım bir süreliğine
temizlenmiş aşkımı
beklentisiz bekleyecekti evinde
öylece