O Şiir

Bugün kafam dumanlı üç şiirde durmalı
Şair işçisi başım betim dağında kaldım
Yorgansız gecelerde dilim lâla vurmalı
Hece bahçelerinden çürük elmalar çaldım

Aldırmaz oldu gönlüm akan yürek dağına
Baktım sözcükler aynı aralardan üfledim
Girdiğim aşk meylinde posa düştü çağıma
Nefesim bade oldu soluksuzca öfledim

Dediler sen şairsin kaldır eller yukarı
Yüreğinden dökülen neyin varsa önüne
Dedim emek dolusu var mı bana çıkarı
İki kelam ederken girdim ozan gönüne

Dedi gardaş şairim beş kitabım raflarda
Emek verdim heceler üstüne hece düzdüm
Dedim burnun büyümüş bakışların kaflarda
Benimde kitabım yok sayfalarında yüzdüm

Demem o ki dostlarım şiir şiir olalı
Turnalara yaslanır tenlere alazlanır
Ne böyle şair gördü ne de şiir kuralı
Hoyratlara durdukça ellerde palazlanır

Sonra gider sonsuza bir mezarın taşına
Dünyada gülmeyenin muradını aralar
Bir annenim kaşına belik örer saçına
O şiir olmamıştır yürekleri yaralar

İsteyen bu şiirden bir şey alsın yarasın
İstemeyen kalemle tırmıklayıp tarasın

21 Mart dünya şiir gününüz kutlu olsun...