O zaman Çocuktum Ben

 anamın göbek bağını koparınca

salıncakların sarmaşıklarına sarılıp

başımda yarım sarhoşluk

uçuşuyorken gökyüzüne

o zaman çocuktum ben

saçlarımda sarı saçaklar

gözlerimde bilye yangınları

fırtınalar kopardı her gece göğüs kafesimde

yıldızlar uçuşurdu avuçlarımda birde med-cezirler

ah o denizler nasılda saklardı çakal ulumalarını

depremler çizerdi alın çatısına

anamın kucağına dolardı tuğla yıkıntıları birde güvercin göğüsü renkler

gece ağlardı her gece

bir yıldız damlası düşünce alnıma

ve gizleri hayalin sarkarken buz taneleri gibi

o zaman çocuktum ben

ahşap bir velespitin sağrısında koşarken

deri selesine saklanıp

çakıl taşları toplardım

parmaklarımda kan parmaklarım revan

o evliya

kırklar sofrası kurardı

fukara meclisine

niyaz yakardı gökyüzünü

dünya dururdu çocukluğuma

yüz sürerdim eski bir mektebin taş duvarına dua niyetine

avuçlarım kızarırdı hasretinden şafağın her dem

o zaman çocuktum ben...