Öğrendim

Hak Kitap’ın manasını,

Girdim,gönülde öğrendim,

Garipleri sevmesini,

Yüzdüm,ummanda öğrendim.


Yetmiş iki millet bizim,

Anlayana benim sözüm,

Kor alevde yandı özüm,

Yandım,özümden öğrendim.


Akıyor Kevser’in suyu,

İnsan denen derin kuyu,

Boşuna içemem suyu,

İçtim,suyundan öğrendim.


Hak’kın emri sevmek ola,

Girdik bu çileli yola,

İçime ateşler dola,

Yandım,ateşten öğrendim.


Asi mücrim kul gelmişim,

O’nu senden çok sevmişim,

Az yaşayıp çok ölmüşüm,

Ölmeyi aşktan öğrendim.


Zamanı geçirme boşa,

Sevmelerin çıksın Arş’a,

İster isen yüz yıl yaşa,

Sevmeyi aşktan öğrendim.


Çok ararsan ,çok bulursun,

Ahmak ahmak ne durursun,

Sonunda pişman olursun,

Bulmayı senden öğrendim.


Aşık maşukunu arar,

Sevmeyenler neye yarar,

Yola giren yolu sorar,

Bu yolu aşktan öğrendim.


Çare ararım derdime,

Ateşi serin serrime

Sensiz giderim ölüme,

Ölmeyi yardan öğrendim.


Deli divane dönerim,

Bir gün gelir de sönerim,

Ey nefsim seni yenerim,

Yenmeyi ardan öğrendim,


Telaş ile girdim yola,

Her gövdede bir baş ola,

Bakmam artık sağa sola

Çölleri dosttan öğrendim.


Bu aşk benim neme gerek,

Son hedef menzile ermek,

Boşuna mı bunca emek,

Emeği dosttan öğrendim.

Hüseyin Turan

Çatalca/Uhr:17:44

26/12/2022

08 Mart 2024 312 şiiri var.
Beğenenler (6)
Yorumlar (2)
  • Herkes ve her şeyin, dostun hatta çölün bile öğrettiği bir sürü ders ya da güzellik varsa hayatta körü körüne yaşamak da imkansız diye düşündüm. Ama görene, köre ne demişler ya. Tebrik ederim Hüseyin bey. Güzel ve anlamlıydı.