Ölmek Uğruna

Şimdi ben
Ağlarım ağlamasına da ardından,
Korkarım yağmura fazla gelir bu gözyaşlarım,
Küser, yağmaz bir daha...

Hem üzülmediğimden değil, saygım var toz beyaz bulutlara
Allah'ın rahmeti ne de olsa....

Bence sen de az biraz ıslan, ağlamak güzeldir
Aldırma yüzünün makyajına...

Nasıl bir gidişti o öyle,
Sanki aldım bir kıyamet senaryosunu yüreğimin markajına
Ve arkandan, defalarca bir ölümü canlandırırcasına...

"kal" demeyi çok isterdim sana, inan
Ama denilmez ki, çünkü gideceğin tutmuştu bir defa...

Ne kadar "kal" desem,
Bir o kadar "hoşçakal" bırakacaktın bana,
Hoşça kalmayacağımı bile bile...

Kim hoş kalmış ki ayrılığa dair gidişlerde,
En fazla boş kalmıştır sol yanı,
Ya da kanamıştır umutları,
Ölmüştür bir bakıma...

Ki ölürdüm uğruna, ölmesine de
Aslında çok öldüm, bir defasında da göz göre göre...

Ama gel gör ki uğruna ölmek,
Değilmiş Azrail'e ruhu teslim etmek...

Uğruna ölmek,
Alışkanlık oldu bende zamanla....