Ölüm Gelsin Ilık Minderimize

Deniz kıyısında mahir adamlar
Ölüm gelsin ılık minderimize
Zalim gözleriyle süslü madamlar
Ölüm gelsin ılık minderimize

Kıralım karanın kan bardağını
Ak ellere susma çocuk yazalım
İdam sehpasının son çardağını
Kefenlere ölüm onur kazalım

Hüseyin yuvadan uçmadan gitti
Dilinde devrimin ömür törpüsü
Ardından kocaman ekinler bitti
Yaşamak ölümün kardeş sürgüsü

Anıtlar dikilse duvarlar dargın
Aydınlık direği yüzleri geren
Potinler ezilir çiçekler sargın
Anılar üstüne yürekler seren

İdam sehpasında uçan turnalar
Acıyı bir günde gülden bal eyler
Kendini bilmeyen aciz zurnalar
Korkudan benzine ölüm kal eyler