Ölüm Yalanı

Kalan kaldı giden gitti
Ölen öldüğüyle kaldı
Kalmak ister miyidi?
İstekleri kalmakla sınırlı olmazdı
O kimsesizdi
Sen isteksizdin
Ben beceriksizdim
Onlar boştu
Siz hoştunuz
Biz kaçtık
Gittiğimiz yer aslında
Yok öyle bir yer
Kafamın içindeki düşünceler
Hep böyleler
Biraz yabanıl
Ama ürkek ve hep kükreyerek
Aslan gibi
Ekmeğin içi
Çok severim
Ekmeğin içini
Dışı sert olur
İçi yumuşak
Dışı gerçeği vurur suratına ama
İçi hep umut doludur ekmeğin
Gerçek nedir ki der ekmek içi
Dışı cevap verir gerçek saklambaçtır
Gizlenirsin ama kaybolamazsın
Nerde olursan ol gerçeğin hep içindesin
Ekmek içi dedi ki gerçek hakkında biraz bilgin olsaydı
Böyle konuşmazdın dedi ekmeğin dışına
Dışı bir hışımla çıkıştı sen kimin gerçeklik algısını dingildettiğinin farkında mısın dedi ve devam etti umut ne dedi umut
Umut acıdır ben menemeni acılı severim o yüzden umudu temsil ediyorum
Acıları yumuşatmak için kullansakta uzatmaktan başka neye yarar ki umut zevk meselesi tabii
Ekmeğin dışı afalladı sarsıldı sarsıntısı normal değildi
Hiç olmadığı kadar sarsıldı çünkü ben elime aldım ekmeği iç kısmını ayırdım
Ve dış kısmını çöpe attım çünkü ben gerçeği değil umudu severim
Sonra umudu yedim