Ölümlerdeyim Anne
Ağlayışım dinmiyor
Kahpelikler unutulmuyor
Ölümü istiyorum
Ölmek istiyorum anne
Feryadımı duymuyor kimse
Vazgeçişlerle
Hayal kırıklığıyla
Bir uçuruma gidiyorum
Sonrası koca bir karanlık biliyorum
Ve ben yok oluyorum
Beni artık arama anne
Bakışların acıyor sanki bana
İçim kan ağlıyor o an
Bir an içimdeki fırtına dışa vuruyor kendini
Bırak beni artık anne ölümlere gidiyorum
Peşimden gelme
Görme bu acizliğimi
Ben giderken ölümlere ardımdan ağlama anne
Her intihar girişimiyle yaraladım seni
Affet beni
İlk defa senden af diliyorum
Ve ben artık ölümlere gidiyorum
HAKKINI HELAL ET ANNE
İSYANKEŞ
Sevgili Nebile ve Samyeli dostlara da buradan selamlarımızı iletelim...Yani sevgili can Aramıza Hoşgeldin...Ben şu anda kumandayı bıraktım oynak bir Ankara havası dinliyorum...Sevgilerimle sende dinle istersen en kötüsü deli derler....!!!!!🤐
sevgili ruken...ŞİİRİNİ okuyunca aha da benim kafamda birisi dedim...!şiiri sabah okudum, dedimki akşama haberlere bakayım ölen kalan varmı diye..! HAYATTA OLDUĞUNA SEVİNDİM...Ama sabahtan beri elimde kumanda çocuklara vermiyorum şimdi bu şiiri okuyunca dedim haberler verirse bu kızı tanıyorum deyip etrafa caka satayım diye ama olmadı..! Soru 1: Anneni kaybettin mi ? soru 2 :Babanı Kaybettinmi ? soru 3 :Evladını kaybettin mi ? (Evlat sahibi isen) soru 3:Kardeşini kaybettin mi ? (var ise ) soru 4: Can dostunu kaybettin mi ? soru 5 : Seni seviyorum diyen birisini kaybettin mi ? ...../ Evet güzel kızım ben bu yazını şiir olarak algılıyorum öyle de kalmasını diliyorum...Sorular beynini kemirmesin hayata gül geç, bak ışın Beyin fotoğrafına adamın gözlüğü gece görüş gözlüğü gibi,saçlara ak düşmüş ama ben buradayım diyor...! Gerçi benim yanımda sönük kalır ama olsun...Sen şiir yazmaya devam et en kötü ihtimal aklını kaybetmiş derler yada psikolojisi bozuk derler yani senin anlıyacağın en kötüsü deli derler buda demektir ki aramıza hoşgeldin...Bende fazladan beyaz deli gömleği var istersen sana da gönderirim...Bu gömlekten çok kişi de var..ile Örnek mi Nebile Aydın, Safiye Samyeli...
NE OLUR BANA ACIYIP UMUT VERMEYİN
Sevgili Ruken Hanım ,
Genç yaşta bu denli olumsuz düşünceler nedendir anlamadım doğrusu . Oysa sizin yaşlarınızda olmayı kim arzulamaz ki ? 👎
Biz şiir yazanlar , gerektiğinde içimizi dökmeliyiz dizelere ki hafifleyelim . Aşamadıklarımız yalnızca dizelerde kalmalı bence . 🙂
Ne olursa olsun yaşamak çok güzel...🙂
Görebilmek , koklayabilmek , duyabilmek , hissedebilmek , ağzımızdaki lokmaları çiğneyebilmek , içebilmek doya doya...Yaşayabilmek...
Göreceğimiz çok güzel günler var , yakınımızda hem de...🙂
İşe isim değikliği ile başlamalısınız bence . " İsyankeş " i hiç sevemedim ben . Beyaz umutları olmalı insanın , bembeyaz...
Direnebilmeli insan her zaman , her şeye karşın...
Haydi bakalım Ruken Hanım ! Kalkınız ayağa , silkeleyiniz üzerinizdeki karamsarlıklarınızı..Gökyüzüne kaldırınız başınızı , uzun uzun bakınız , gündüz görünmezler ama asılıdırlar orada tüm yıldızlar... Mavi ne de güzel bir renktir , hem gökyüzü hem de deniz mavidir bu yüzden...Hele martıları görüp onlara da dikkatli bakarsanız , kanat çırpışlarında umudu görürsünüz o zaman...Sağlıkla , sevgiyle...
Ruken,
Hayat o kadar çok şeye gebedir ki; bugün olamaz dediklerin yarın önünde sıralanır.
Şiirlerine sarıl ve asıl hayata...
Sana yakışan da bu😙