Önce Sen Gel Sevdiğim Sonra Ölüm Gelsin...

Kulaklarımda bir ses olmanı isterdim;
Bir haykırış bir yalvarış...
''Yanımdayım'' diye seslenmeni isterdim...
Bir el olmanı isterdim,
Her düştüğümde tutacak...
Sonra bir çift kol...seninmişim gibi sarmanı...
En dibe çöküşümde çıkıp gelmeni isterdim
Zifirimi aydınlatan;umut ışığım olmanı isterdim hayatıma...
Gelseydin ve yaslasaydın başını göğsüme,
Geçerdi yüreğimin korkusu geçerdi içimin acısı biliyordum.
Gözlerindeki yaşlar kurumazdı biliyorum
Onlar hep yanaklarını ıslatır,
Gözlerinden süzülüp kalbime akardı...
Ama o bile yetmiyordu aramızdaki yolları açmaya,
O bile yetmiyordu seni bana getirmeye..
Bütün dallar kesik,yalnızlık sensizlik buz gibi...
Soğuk, üşüyorum...yüreğin donmuş sanki gözlerimde
Ateşler içinde bedenim...
Öyle bir üşütmeki hiçbirşey ısıtmıyor faydası yok artık
Bütün vücudum uyuşmuş
Ezip geçiyor ruhumu sensizliğin...
Ahh...Bir el olsan dokunsan alnıma
Bir göz olup baksan sonra çekip alsan içimdeki hüznü...
Koklasaydım nefes nefes çekseydim içime derin derin,
Öpüşseydik soluksuz rüzgarları kesmedn...
Sonra yine bir el olsan okşasan saçlarımı
Geçerdi içimin acısı biliyordum...Geçerdi...
Ahh...bir bilsen nasıl sevinirdi yüreğim nasıl gülerdi gözlerim.
Dilimde kaldı söyleyemediklerim,dudaklarım kurudu sensiz...
Susuyorum artk derin derin...ve sessizce suluyorum
Bir hazan yaprağı gibi.
Oysa ne çok istiyorum tüm bedenimden söküp almanı yalnızlığımı,
Sensizliğimi bir tılsımla...
Yüreğim kanrevan,sensizlik acımasız
Cam kırıkları batıyor ayaklarıma,koşamıyorum senliğe artık.
Bu kez karavana ama ölüm pusada...Önce SEN gel sevdiğim,
Solmadan renkler,şiirler sislenmeden, islenmeden geceler...
Sonra ÖLÜM gelsin...