Onlardı
Kızıla boyanmıştı günbatımları,
Isıtacağına soğutuyordu güneş,
Karanlığın en zifiriydi,
Katran karası günlerdi.
Ay bile soluklanıyordu,
Homurdana homurdana,
Sarhoştu.
Zaman kelepçeli elleriyle,
Uzanmak istiyordu yarınlara,
Vuruluyordu.
Kan kırmızısı akıyordu nehirler,
Mermi sesleri, bombalar,
Şehirleri kat ediyordu.
Umutlar tam siperdi,
Savaş da yoktu.
Ya,
Neydi bunlar,
Neydi karartan dünyayı.
Onlardı,
Evet onlardı.
İnsan olamayan, lanetlerdi.
10.09.2009.İstanbul
sevgili abim en beğendiğim özelliğinde topluma mesaj içerikli şiirler yazıp, tokat gibi insanların suratına vurman hoşuma gidiyor( Tabii anlıyana )...Ayrıca şiirlerini geç okuduğum için kusura bakma.!...!Hala Niğde havasına alışmaya çalışıyorum...Sevgilerimle.😙👍
insan müsveddeleri bakıyor güneşe dünyadan
güneş ısıtmıyor gölge gölge kalıyor hayat
güneşe bile kurşun sıktılar.
bir güneşimiz vardı umut saçan
doğamıyor.
katran karası günlerde kalsın inşallah
güneşimi benden alanlar.
gönülden tebrikler dost..
kısa ama uzun bir şir okudum günümüzün en önemli sorununu yani yozlaşmayı güzel betimleyip anlatan şaire tebrikler olsun helal olsun demek istiyorum 😙
😥😥😥😥😥😥😥😥😥😥
çok güzeldi hocam
tebrikler..👍