O'nun Şiiri

‎-Beni affetmelisin
-Neden mi?
-Çünkü ben...

Çünkü ben,
Ben, senin uslanmaz aşığınım...

Ne kadar kızmış olsan da, sen bilirsin
Ben senin, bildiğin deli divane aşığınım...

Beni affetmelisin...

İnsan bu kusursuz olmaz, sende hatalısın...


Hatta hatırlar mısın?
Bir keresinde çok kötü terkedip bırakmıştın...

Kızgındım...

Sana gelemezdim,
Tüm kapılarını kapatmıştın...

Beni affetmelisin,
Ben seni çok affettim...

Hani daha yeni tanışmıştık
Ve sen dakikalar öncesinden, hani o dershaneden
Yani benden dakikalar öncesinden,
Bir çocukla aşk yaşamaştın...

"Yaşar mıydı?" diye hiç düşünmemiştim...

Hiç anlatmamıştın..

Bilirdim, bilmemezlikten gelirdim
Ben gelirdim, sen giderdin....

Ama dönersin birgün sanmıştım...

"Bekle beni" demiştin, hatırlarsın
Birbirimize söz vermiştik,
Beklemiştim...

Tutmamıştın...

Ben seni çok affettim,
Sende affetmelisin...


Ki olduğun gibi kabullenmiştim seni,
Gözlerimi gözlerinden alamamıştım,
Çok sevmiştim,
Her şeyi bir kenara bırakıp, ansızın sana gelmiştim...

Hani istememiştin,
Çekip elini ellerimden;
"hiçbir şey hissetmiyorum" demiştin...

Çok kızmıştım, çok kırılmıştım
Senden vazgeçmeyi ölmek bilmiştim,
Öldürüp yüreğimi, öyle gitmiştin...

Hiç dönmemiştin....

Bir "nasılsın" bile dememiştin,
Arayıp,sormamıştın...

Ben seni çok affettim,
Ne çok affettim, bilir misin?

Ki kızgındım,
İçimi kustuğum, kızgınlığıma denk gelmiş bir şiirdi sadece
Kendimi kaybetmiştim...

Beni affetmelisin...

Gelmelisin...

Çünkü hala,
Hala benim aynı sevdiğimsin..