Orman Yangını

alevlerin amansız yüzü ateş
soyuyor
ağaçla kaplı dağları
dumandan
külden bir maske
takıyor yüzüne orman
ve yeşilin
hüzünlü bir batışı
közden
o sonsuz renk
cennetten
siyah göklere benziyor

ateşten uçurumlar
önüne katarak her şeyi
hırçın rüzgar
yüreklerimiz titriyor
iyice yalnızlaştı mağrur
yeşil dağlar

yer gök
yemyeşilden di
mistik bir huzur
yankılanıyordu
ateş düştü
tüm giysiler
ateşten gömlek
her bir adım şimdi
ateşten iz
içimizdeki acı
canlıların ağıtları ...



2oo15/ üsküdar