Ormanlar Hayattır

Karşı dağı duman almış tütüyor

Ciğerlerimiz yanıyor
Canımız acıyor

Korkmuş bir yavru ceylan
Bir sekiyor, bir etrafı süzüyor
Anasını kaybetmiş izini arıyor

Dumanlar içinde kalmış minik serçe

Kanatlarını açmış, çırpınıyor
O daha yavrucuk uçmasını bilmiyor

Karıncalar can havli toprağı kazıyor

Bir mevsim onca emek boşa mı gidiyor

Kilerindeki rızkı sağa sola savruluyor

Unutmuş tilki kurnazlığını

Telaşı başa vurmuş, ermiyor ki aklı

Bir o yana bir bu yana koşuyor can her şeyden tatlı

Zavallı kaplumbağa, yükü var doğuştan

Düşman yaklaşıyor ateşten

Gidemiyor bir türlü anlamıyor ki bu işten

Ana ayı çaresizlikten hırlıyor

Küçük ayı ateşi oyun sanıyor

Cehennem sıcağında kıllı kürk ağır geliyor

Koca orman inim inim inliyor

Göğsünde binlerce ağaç köz oluyor

Birçok canlı feryat edip can veriyor

Ormanlar her canlı için ölçülmez değer

Mevla'm söndür ateşi rahmetini ser

Mazlumun tut elinden ona hayat ver

Tanrım fırsat verme zalime zulmü var

Şu orman yakanları ya ıslah et

Ya da onların belasını ver