Parmak İziyle Yazılan Zafer
Kalktı sabah
göğün alnında bir urgan gibi geriliydi umut,
Kocatepe’nin eteklerinde
rüzgâr, toprağın nabzını sayıyordu sessizce.
Dağ,
kalktı omzuna vatanı alarak
göğsüne bastı yılların bekleyişini.
Bir komutanın bakışında
tarihi yeniden diziyordu zaman.
Her adımda ağıtlandı
ana karnında çırpınan bir milletin soluğu.
Süngüler
sır gibi sokuldu ufka
ve dua gibi saplandı düşmana.
Güneş
artık doğarken eğilmiyordu,
ayağa kalkmıştı toprağın alnında
bir ulus gibi, dimdik.
Kurşun
gül gibi açtı siperlerde
bir askerin göğsünde
bayrak oldu kan.
Her mezar
bir harf oldu istiklâlin alfabesinde,
her şehit bir virgül,
bir nefes..
O gün,
bir halkın kendi kaderini
parmak izleriyle imzaladığı andı.
Gök
alkışladı
yeryüzünün alnına düşen bu onurlu mısrayı
30 Ağustos
İşte her şey o "komutanın" bakışında gizli... Cephede; düşmana, peşindekilere, az sonra devrilecek olanlara ve onlardan cesaretle yarınlara bakışında gizli her şey... Kahramanlık türküsü tadında çok şiir okudum ama bu farklı olmuş. Daha doğrusu alışılmışın dışında... Bize bugünleri armağan edenlere Özlem ve minnetle... Var olsun vefalı yüreğiniz.