Pencerede Bir Hippi
bayırdan aşağı koşalım nina
lanet kabullenişi, tıngır mıngır ovalara dökelim
bizim gibi kızlara yaramıyor İzmir ve ağrı
yeter popomuzu büyüten, yüreği terleten uyku
koşup koşup sarılalım bir ağaca sımsıkı
ya da yakalamak istediğin neyse
benim istediğim bir çift gamze
gör bak
bir kadının tutkusu gelirse bu nasıl bir güçtür
seyret şimdi nasıl akarım uzaklara
yorulunca bineriz gıcır bir şarkıya
para da vermeyiz
keder oldukça tok
şehrin sümüğü akmış silme, kalsın nina
aylak bir bulutu yollayalım, eğilsin sokaklara
sorsun kaldırım arnavutlara
nasıl böyle üşüttünüz
başımı sağa sola salladım
rüyamda gördüğüm bülbülleri yerleştirdim sokaklara
İzmiri tabiatsız bırakacaklar nina
barıştırmalı bahçeleri güllerle
kalbini kırdılar nina
kalbini kırdılar
dünyaya küser masallar
güpegündüz körleşenleri iteklemeli loşluklarına
temizlenmek için biraz yeşillenmeli nina
bizi kırlar bekler, biz hep eziyeti
nükleer bir reaktör ağzımızdan çıkan kelimeler
ben bu ülkenin şairlerinden sıkıldım
tc numaramın ürpertisi zıplasın göğün şefkatine
görmedim, duymadım, bilmiyorum ölsün
semazenlerle döne döne yapışalım yaşama
kımılda!
patavatsız
çengili çingili
çingeneydik on ömür önce, hatırla
bir gülü saçımıza takmıştık,gül gibi kırmızıyız hâlâ
daha dün şuramda değilmiydi bu keder
hissettiklerim hu, aynı ruhtan sıkılmadınız mı
şemsiyeye muhtaç değil bu eşsiz kadınlar
hem ateşiz hem su
yalan söyledim, ağlamayı severim
sustu gözlerim, şiir olsun istedim
ismimi değil, kanatlarımda ki ruhu sevsinler
çatlatalım yüreğimizi nina
kaç kere dayanabiliriz ıslak ve renksiz kalmaya
hâlâ penceredeyim
çok ağlamaklı desenleri var perdelerin
soğan doğrayan çiçek ismini veriyorum
gözlerimi yakan dengesiz simetriye
göze almalı karanlığı
perdeyi aralıyorum
benim kadar aykırı bir ay oturmuş,kusursuzluğu özlüyor
yarısı yenmiş , meyva gibi...
Dear Nilgün ...
Kişi binlerce yıl önce hatta sonsuzlukta yaşarken yani dünya yaratılmadan önce kal-ü bela da ...
Rabb ruhları yollamadan önce yarattığı evrene ruhlara tüm yaşayacaklarını göstermiş... o yüzden bazen ne kadar zorlasakta çıkış yolu bulamıyoruz..
Herkes alnına düşeni yaşamakla mükellef... öyle değil mi...
Şiirine gelince tıpkı sesin gibi ... duru akıcı vede aşikar ruhun güzelliği..
Ruhumla ruhunu kucakladım sana böylesine harika mısraları yazdırdığı için.. r u h u n terbiyeye ihtiyacı yok sen zaten bunu ona vermişsin...
Bir sürü gök şenlikleri kona şiirine ve kentin s e n sesine ... Sevgimle...
bir gülü saçımıza takmıştık,gül gibi kırmızıyız hâlâ daha dün şuramda değilmiydi bu keder hissettiklerim hu, aynı ruhtan sıkılmadınız mı
izmir;
şiir çok güzel,
sevgiyle kal...