Postmodern Şiir / Boşluk

Boşluk

Aşk kalbin,,, bilgi aklın çelişkisiz boyut aşaması,

              kuzu gibi evren evran salyasında

her türlü fikir ön sözsüz soluk gri bir travma,,,

bir iz, bir im kuyruklu çakıl taşları,

ekmek kırıntısını atmamıştım kuzgunlara.

               Bir iz,

                        bir iz,,,

               sevgili okurlarım bir ırmak,,, biriz!

              Bir im,,,

                        bir im,,,

               işte Martin,,,… boşlukta birim

Hangi göklerin boyutlarından sızmışım

Sızmış da düşmüşüm ocağına hiçliğin

Ayık ol!(?) Mutat değil kaplumbağa

Düştüm bahar kapılarının angst duvarlarına

Sadece düşümdün

Gölgemi yok etmeden ulaşamam gerçeğe

Zahirde batını görmek yola düşmekle olur

Sisifos çıkmazında kameranın gözü

Objektif düzen düzensizlikte gizli

Özgürlüğe mahkûmum

Mahkûm muyum (!)?

Duvarları hücremin façetalı

Hem en eski hem en yeni

Ulu bir dağ gibi sis salmış toprağa,,,…

Edebiyat tarihçilerine göz kırpıyor kelimelerim

Koşuyor, oynuyor dans ediyor gemisiz limanlarda…

Selim Savaş Karakaş

25 Haziran 2022 48 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar