Püskürtü

Bulanıp suya insan düşürdüm
Uz uza bakıp yorulma
Belki de kendini görürsün
Bakma üzülürsün

Sulanıp huya insan şişirdim
Uzu uza tıkıp yorulma
Belki de kendine yürürsün
Tıkma büzülürsün

Yamanıp hayâ insan pişirdim
Uzun uza yıkıp yorulma
Belki de kendinde çürürsün
Yıkma çözülürsün

Dolanıp raya insan geçirdim
Uzun uzadı çıkıp yorulma
Belki de kendinle örülürsün
Çıkma görülürsün

Demlenip çaya insan içirdim
Uzun uzadıya sıkıp yorulma
Belki de kendinden süzülürsün
Sıkma gömülürsün.

Müjdat Eraslan
balaban Kent Şairleri