Rıhtımdaki Rüzgar Saçlı Kadın

Bir kadın girdi içeri
bugün kapıdan,
ciddi ciddi kalbimi istedi
ve ben kanlı bir gül gibi
uzattım ona yaralı yüreğimi
o da çıkardı cebinden
mehlem gibi ellerini...

Eskidikçe eskiyor kalbim
ve kaç kadın teninden geçti
böyle bir deniz kokusunu
hissetmedi
ve demir atmaya karar verdi
rıhtımında o kadının
beklediği iskeleye...

Bir çocuğun
kapı eşiğinden beklemesi gibi
duruyordu karşımda
ve usulca göğsüme
yasladı başını
tenim onun ki gibi
kokmaya başlamıştı,
ellerim deniz kokuyordu şimdi...

Saçlarını
rüzgar hissederdi
ben seyrederdim
ve ilk kez böyle kıskanmıştım onu...
o da koynuma dağıtmıştı
saçlarını rüzgardan koparıp...

?Şimdi
en asil ölüm beni beklerse
hiç şaşırmam bir deniz kenarında...?