Ruhum Üşüyor

ayaza durmuş yüreğim yine
ay tüm dolmuşluğuyla asılı geceye
tüm sesler susmuş
yıldızlar bile saklanmış göğün göğsüne
karanlığı emzirirler gözbebeklerine


her gün doğmadan ölür ellerimde
düşlerse düşmekten kan revan
kanar dilleri tümcelerimin
bir âh etsem
dağlar duramaz önünde
toz duman

kimliksiz sevdalarda yittim ben
bir ömre sığamadım
sığınamadım hiç bir yüreğe
bir gülüşe sattığım da oldu bazen acıları
zaman basıp unuttuğumda
en acıyan yanlarımsa sustuklarımda


adı huzur olan bir mabedi düşlerim şimdi
ruhsuz sevişmelerden uzak
bir dokunuşla alev alsın geceler
ateş düşsün sineme
sağanak geçişli hüzün
terk-i diyar yurdumu
sürdüm yüzüme bir yanı kırık umudu














yirmidörtmayısikibindokuz