Rüzgar Şahit Sözüme

Dünyaya aldırmayan güçlü yüreğim vardı
Dinlemedi aklımı kandı bir hayırsıza
Zavallı kalbimi de sevda illeti sardı
Sızım sızım sızlayıp meyil verdi arsıza


Yataklar diken oldu uyku girmez gözüme
Yıldızlara ağladım derdimi döktüm aya
Aklım fikrim yok oldu rüzgar şahit sözüme
Geçip gitti şu ömrüm günleri saya saya


Toz edip hayalleri savurdum hep yellere
Volkan gibi yanarak bir avuç kül oldum ben
Ümitleri boğdurdum kaptırarak sellere
Kalbim acı doluyken yalancıktan güldüm ben


Hayatımdan çalarak su gibi aktı zaman
Bekledim de gelmedi o güzel geleceğim
Dertleri zevk edindim felek vermedi aman
Mutluluk çok uzakta tatmadan öleceğim


Çekip gitsem hayattan üzülecek kimsem yok
Kanar gamlı yüreğim için için ağlarım
Saplanır umutlara öldüren zehirli ok
Kaybolan hayallere bilmem niçin ağlarım