Saç Diplerimi Kanata Kanata Gidiyorum
Telaşsız bir ala şafaktan koparılmış
Çiy tanesi gibi yüreğimi
Suretimde ıssız yolların iziyle
Avuçlarına bir ömrü bırakarak gidiyorum
Mevsimsiz bir zemherinin içinde
İliklerime kadar işleyen özleminle
Seni sevmenin telaşlı azizliğiyle
Uçurumlara sarıla sarıla gidiyorum
Gövdesinde dikenli günlerimin çentikleriyle
Yasaklı bir direnç çiçeğini büyütür gibi
Kemikleri kırık bir veda saplanırken dilime
Benim kapım ayrılığa gebe
Göğsüme vura vura gidiyorum
Seni şurama, göğsümün ta içine alarak
Saçlarıma türkülerden örükler yaparak
Eğreti bir rüzgâra ömrümü katarak
Saç diplerimi kanata kanata gidiyorum
Bil ki ben denizde taş sektiren martıya kandım
En çok da saç diplerim ağrıyor. dokunmanı özlediğimden beridir parmak uçlarının..Der bir şair...Çok naif ve duygusu kuvvetli bir şiirdi Necla hanım. Kutluyorum. Sevgilerimle
"Saç diplerimi kanata kanata gidiyorum Bil ki ben denizde taş sektiren martıya kandım" ne zor bir duygudur gitmek; baştan ayağa şiir ve final çok iyiydi, yüreğinize sağlık.
Gitmek, vedalaşmak en yürek burkucu olay. İstense de istenmese de maalesef gidiliyor. Yüreğinize sağlık.