Aç Kafanı Ben Geldim

Fikrimin hoyratlığında kenetlenmiş 

yasalar doğuruyor devlet ana,

gebe kalmış debelenmiş de cüzzamlılar sarmış çevresini.

Yitik bünyelerin, bağımsız bedenlerin elleri havada

sallanıyor yumruk yumruğa, başkaldırı diyorlar adına

diyorlar kan yağarken gökten.

Ağızları dikilmiş, kelepçeler vurulmuş göz kapaklarına

anahtarlar kaşlarına dikilmiş kelepçeler

kocaman harflerle ÖZGÜRÜZ kazınmış alınlara,

demir parmaklıklar pamuk yumağı, ölümler meşrulaştırılmış

kara kutuda... özgürüz biz özgür..

Kutsal kitaplar panzerlere yeğ tutmuş, 

mermiler duaların yörüngesinde sallanıyor

kuruyor anaların göz yaşları, masum, acı göz yaşları

göz yaşlarından nemalanıyor be aymaz!

Ölümler kelebeğe hasret, mezara haset 

ekseriyetle vasıfsız zihinler birbirini tetikler

kör, sağır, dilsiz.

Gerekirse gülün derler, körüz derler

                                                                 çocuklar...

                                                                    kadınlar....

                                                                       ağzı süt kokan bebeler

birer biner eriyor, çöküyor ömürler

ceza sömürgesinde zincirlere vuruluyor

her geçen gün biraz daha derinden çığlıklar,

ölümler çıplak ölümler.