Sağanak

Milyon yıl geçti her bir şiirimin üstünden ‬

Kazaya uğradıkça nesirlerim

Suskunluklarıma altın madalya takıldı

Garez köprüsünde herkes beni bekliyor

Herkesin en az bir mutluluk kadar

Mutluluğumda gözü var

Anamın kucağından kitaplarım

Babamın ölümünden yapraklarım düşüyor

Ağaç muhtaçlığı sarıyor

Mesire kalbimi

Bir daha hiçbir kelebeği hayatıma konduramıyorum

Dayanma gücüme bir yaşamak

Uslanma gerçeğime bir kabul yerleştiriliyor

Usanıyorum uslanırken

Nefesime bir es veriliyor

Acılarım gözyaşlarıma sağanakken