Sana Gel Diyemem

Şimdi sana "geri dön" desem,
Bu beyin ölümü gerçekleşmiş bir hastanın göğüs kafesine şok vermek gibi,
Umutsuzca bir eylemden öteye geçmez...

Ne sen dönersin bana,
Ne dilim varır sana "gel" demeye...

Gidişini tanımlayabilecek ölümden öte bir sözcük olsa,
Keşke olsa,
Gömmezdim seni böyle çaresizce yüreğime...

Adın "cesede" çıkmazdı,
Bir mezarlık kalbim olmazdı,
Şiir yazmazdım,
Hiç okumazdım belki de...

Şimdi sana "geri dön" demek,
Zamanı geriye doğru sarmaya çalışmak gibi gerçek dışı ve aptalca olur,
Gücüm yetmez,
Neticede acizane bir kulum ben sadece...

Öyle efektler veremem terkedişinin senaryosuna,
Bir mutlu son çizemem ben bu aşka,
Haşa Tanrı değilim,
Kaderin getirdiği kedere,
Boyun eğmektir tüm mecburiyetim...

Sana "gel" diyemem...

Bütün fiiller çekime girer, eklersem seni biz"li cümlelere
Geriye sadece "gelişin" kalır, Türkçe bir intihar dili olur...

Bir ölüyü hayata döndürmek gibi imkansız bir şeyden öteye geçmez bu...

Sana "gel" diyemem, gelmezsin çünkü bilirim
Ve bu, daha çok acı verir bana...

Ki özlemek seni;
Eroinman bir adamın, kafasını yaşamak gibi bir şey oldu bende zamanla...

İstesem de bırakamam artık özlemeyi,
Alıştırdım bütün hücrelerimi olmayışına...

İyisi mi gelme sen,
Gelirsen, yetmeyeceksin çünkü bendeki sen açlığına...