Sana Ne Yaptık İstanbul
Taşını toprağını sevdim de
Sende ne buldum?
Aşını yiyemez,
Suyunu içemez oldum.
Havanı soluyamıyorum İstanbul.
Kıyamet kopuyor İstiklal Caddesinde.
Taksim'de,
Ata'mın karşısında donup kalıyorum.
Taş çatlıyor...
Utanıp bakamıyorum İstanbul.
Karanlık çökmüş arka sokaklarına.
Bataklığa inen basamaklarına
Pusu kurmuş avcılar...
Köstebekler cirit atıyor bodrumlarında.
Korkumdan yaklaşamıyorum İstanbul.
Mekan mezhep,para din olmuş.
Cinden önce çarpar,herkes hin olmuş.
Kurumuş sebiller,içki sel olmuş.
Aç açık tünemiş örenlerine.
Çekinip,dua okuyamıyorum İstanbul.
Kapkaç,uyuşturucu,tiner...
Azraille ortak sanki.
Kedi köpek besleyen beşer,
Böcek gibi eziyor kardeşini.
Bir türlü anlamıyorum İstanbul.
Yüreğimde paslanıyor çiviler.
Nereden gelip,
Nereye gidiyor bu gemiler?
Boynu bükük kaldıkça bekleyenler,
Sevdiğime el sallayamıyorum İstanbul.
Herkes bir yanını alıp övüyor.
Yedi bölge,yedi tepene biniyor.
Biri safa bulsa,bini sefil oluyor.
Bilmem ki senden ne bekleniyor?
Neyin özleniyor?
Sana ne yaptık?
Nedir bu düğüm?
Çözecek kimse göremiyorum İstanbul.
Zaten daha fazlasını İstanbul da taşıyamayacak gibi... İstanbul İstanbul olalı bu kadar üç kağıtçıyı bir arada görmedi ki. Dili tutuldu garibimin; "daha ne yapacaktınız" bile diyemiyor. Keyif alarak okudum. Usta kalemi kutlarım. Nicelerine...
Abidin bey'le bir süre yazmaktan uzak kaldık. ama bu güzel şiirle hatta iki şiirle dönmüş. iyi de yapmış. İstanbul türk edebiyatında bir tema olacak kadar güçlü bir igüzellikler kenti. tarihi ive doğallığıyla. oysa tükenen nice işeyler gibi o kentte tükendi. Tevfik Fikret'in "sis" şiiri nin yazıldığı dönemi yaşıyoruz yeniden. Bundan otuz yıl önce o şehirde yaşadıklarımı anlattığım "İçimde Ayak İzlerim" şiirim nedense Cemal mıhçı bey idışında yorum almadı. siteye girdiğim ilk günlerde yazdığımdan olsa gerek. Oysa benim için en değerli şiirimdi. abidin beyle ayrı dönemlerde aynı duyguları taşımamız bana onur verdi. elbette söyleyiş farklığımız var. ama böyle güzel söylenmiş, bir şiiri zevkle okuyup duygulandım. Tebrikler sevgili şair.
Mekan mezhep,para din olmuş. Cinden önce çarpar,herkes hin olmuş. Kurumuş sebiller,içki sel olmuş. Aç açık tünemiş örenlerine. Çekinip,dua okuyamıyorum İstanbul.
bu dizelerden sonra ne denile bilirki
mükemmel bir gözlem çok hoş bir anlatım
ne söyleseniz haklısınız sayın büyüğüm
emeğiniz deger görsün saygılarım kalsın sayfanızda.a.e.o
tam onikiden vurmuş aslında şiir... hocam, her serzenişinizde haklısınız tebrikler👍👍👍👍
güzel ülkemin her bi yanı öyle olmuş inanın sadece istanbul değil sevgiyle kalın güzel bir şiirdi