Sana Ulaşamayan Bir Çığlık

*

Yavaş yavaş, zerre zerre

Göğe değil içime yükseliyor duman

Kararıyor bütün yollar

Ne bir iz kalıyor, ne bir nefes

Yavaş yavaş, zerre zerre

Sesin bir fısıltı gibi kayboluyor havada

Ama kalbimin en derininde

Bir kırık çan gibi çalıyor adın, aynı tınıyla

Yavaş yavaş, zerre zerre

Gözlerimden düşüyor yağmur

Her damla seni değil, senin yokluğunu çağırıyor

Ve içimde bir Dağ gibi büyüyor bu özlem

Yavaş yavaş, zerre zerre

Kendimden , zamandan eksiliyorum

Ama sana dair sancı ne varsa

Daha da keskinleşip çoğalıyor içimde

​Yavaş yavaş, zerre zerre

Soluyor avuçlarımdaki son sıcaklık

Bir zamanlar seninle dolu olan

Her köşe, şimdi bir uçurumun boşluğunda yankı

Yavaş yavaş, zerre zerre

Unutuyor beni aynalardaki suretler

Yüzümden acı bir maske gibi siliniyor gülüşler

Ve gözlerimde kederden ağır bir düş kalıyor

Yavaş yavaş, zerre zerre

Dağılıyor benliğimin en kırılgan yanı rüzgâra

Sana ulaşamayan donmuş bir çığlık gibi

Sonsuzluğa gömülüyor varlığım

​Yavaş yavaş, zerre zerre

Çekiliyor canımdan canın nefesi

Boş bir odada yankılanan

Gölgemde üşüyen son umudu da gömüyorum

Yavaş yavaş, zerre zerre

Kapanıyor  ruhumun perdesi

Işık unutuyor dönüş yolunu

Ve karanlık kalbime yuva kuruyor

Yavaş yavaş, zerre zerre

Düşüyor toprağa ağırlığım

Rüzgâr bile taşıyamıyor artık

Adının değil bu ayrılığın ağırlığını

Yavaş yavaş, zerre zerre

Soluyor ellerimde hatıralar

Her biri başka bir acıya yaslanıyor

Ve kalbimde sonsuzluğa uzanan bir mezar oluyor

Yavaş yavaş, zerre zerre

Bir hiçliğin soğuk avucunda , kendi boşluğumda

Kül olup yok oluyorum

Bir vedanın sessizliğinde

sevay