Şarap Çardağı / Asama

Acemiydim. Aceleci!

Çok toydum, o zamanlar

Yeşile duran ışkınları yoldum

Nar ekşisine banıp da yedim

Körpe ve kekremsi…

Büyüdükçe öğrendim

Yolunun uzun olduğunu

Sürgünün bana tatlar sunduğunu

Salkıma durduğunu

Amansızdım. Apansız!

Çocuktum, tecrübesiz

Az biraz serpilince koruk,

Kopardım…

Tuza basıp da yedim

Buruk ve ekşi…

O vakit öğreniyordum

Salkımın sürgünde olduğunu

Güneşe soyunduğunu

Saati üzüme kurduğunu…

Acımasızdım… Atılgan…

Kanı kaynayan bir civan

Çıplak bedenine göz dikince güneş;

Benzi sarardı,

Utancından yüzü kızardı koruğun!

Çitmikleri davetkârdı ve çekici

Uzanıp derdim

Kızaran yüzünden öpüp dudaklarımla

Şirin şirin yedim

Lezzetliydi ve olgun…

Sandım ki

Ömrü bu kadardı asmanın

Sunacağı son tattı bu!

Fakat yine yanılmıştım;

Şırayı işittim

Pekmeziyse çok sevdim…

Oysa ikimizin de olgunluk demi şimdi

Biraz emek, biraz zaman

Hem birazcık sabırla

Yıllanma!

Üzümün şaraba,

Özümün sevaba

Devinme faslı artık

Ve müsaadenizle

Şiirimi asma/ya geldim…

Çardağın serin yapraklarının gölgesinde

Bir salkım üzüm akıyor damarlarımdan

Eşsiz bir huzur niyetindeyim

Çakırkeyif bir halde…

Meydanköy, 02 Ağustos 2020

https://youtu.be/Jpl34FwgCgU