Sarı Lastik Çizme

ben bir çift çizmeyim
benim de gözüm
yerin kulağıyım
aklım ilk okul
kıvamında


benim de
sahibim vardı
saati gelince
nasırlı ayaklarını
tırnağı parmağa batmış
ayaklarını sokar
bi cigara yakar


mantarları azardı
tatlı tatlı kaşırdı
bir köşede
çizmeyi çıkarıp
sonra giyerdi beni
ayaklar baş olur
başlar ayak
bir of çekerdi
yıkılırdı dağlar...


İş başı işin
kartı basardı
aklında bin
düşünce akını
90 elektrik parası
300 kredi kartı
50 pazar
ev taksidi
hakkı bokunu ödemiyor
işçisin işçi kal.


azardı öksürüğü
küllün küllün
doktora gitse
40 liralık
yevmiye kesilir
alırdı kazmayı
vur ha vur
baretin altından
damlardı ter
boğum boğum


hanıma üç metre
basma almalı
en çiçeklisinden
fistan mı diker
şalvar mı bilmem
bildiğim ,sevdiğim
çocuklarımın anası
yastığına baş koyduğum
kömür tozlu ayaklarımı
yıkattığım kadın
yarim ,kadınım


sahi bu sabah
helalleştik mi biz
uğurlar ola dedi mi
akşama ne pişirecek
eli lezzetli kadınım
bi kuru fasülye
pilav yapsa
osurmak bedava
nasıl olsa
bütün gün
madendeyim
gece tutarım
hanıma saygıdan


başbakan gelecekmiş
miting varmış
yevmiyemizi verecekler
o gün maden yok
güneşi göreceğiz
lastik çizmelerimiz
sarı sarı
yoktur kömür tozu
baretlerimizle
selam vereceğiz


halbuki soyum sopum
babam,dedem
altı okuz
gitmezsek eğer
işten atacaklar
başka iş de yok
açlıktan mı ölem
elimi,yüzümü
yıkadıkça
kömür akıyor
yere tükürsem
kömür karası


biraz daha
sıkayım dişimi
hele şu
ev borcu bitsin
kız okulunu bitirsin
doktor çıkacak
bakar babasına
vur hele kazmayı
damarına damarına
şu kömürün
kimbilir kimler
yakacak sobasında
kimler elini,ayağını
ısıtacak
sıcağında kimler
üryan sevişecek


bu fukaralık
bu kör sabır
bu kahpe dünya
kaz kaz bitmez
şu kömür
ellerim nasır
ayaklarım mantar
kaşınır durur
ben hep
alın terimle
çalıştım
yorgun bir işçi bedenim


sahibimi özledim
der sarı çizme
duydum ki
şehit olmuş
o şehidin
ayaklarıyla
hayat bulmaktan
bahtiyarım bahtiyar
beni de emekliye ayırın
gövdeme başka ayak
değmesin.
madenin mabedinde...