Sarılma Vaktidir Belki De Bir Şeylerin

konuşsak
büyü bozulacaktı..



prangasını kırmış esirler gibi koştuk yarınlara
umarsız
dizlerimizde
üfleyince acısı dinen yaralar

ardından su döktük bazı hayallerin
el salladık umutlara
ya geç kalıyorduk
ya henüz daha erkendi pek çoğuna

söylememiz gereken şeyler vardı
umurumuzda mı?
sarılmamız gereken konular oldukça

konuşsak
büyü bozulacaktı..




mevsimsiz iki çocuktu gözlerimiz
takvimsiz
uzaklar bize uzaktı biraz
dudaklarımızda bitmek bilmeyen bir yaz
birbirine dokundukça
herşey sarı sıcak
saçların..!
sarı sadece bir renkten ibaret olamaz

sıyırıp üstümüzden
bir başka zamana ait gibi duran giysileri
zamana daldık
kulaçladık gizlerimizi
dibi görünmeyen bir öfke kadar derin sularda
gözlerin..
korkuyu düşünmeden yüzmekti biraz

söylememiz gereken şeyler vardı
umurumuzda mı?
sarılmamız gereken konular arttıkça

konuşsak
büyü bozulacaktı..




yalancı baharlarımız tükenirken
mevsimler eteklerine ilk karını düşürdü
gökyüzü
umudumuzun yüzölçümü kadardı
hazırdık
ama kalabalığın içinde
elini bıraktığımız
bir çocuk ağlıyordu içimizde
hüznü soğuktu
kokusu tütsülü
dünden artırdığımız güneşleri bulamıyorduk
şimdi ayrılık bizim için bir şiirde
şehre inen aç kurt sürüsü..

susmamız gereken şeyler vardı artık
umurumuzda mı?
sarılmamız gereken konular tükendikçe

konuştuk
büyü bozuldu..



hayat pusulasız yollarda
iki yabancı takvime savurdu bizi



yanlış mevsimlerde açan çiçekler gibiydik artık
ikimizin de ıslanması gereken yağmurlar vardı
ama seninle vedalaşmak, çayı yarım bırakmak gibiydi...