Şarkılı Şiir

Meral Timur için....

Geçmişi yüreğinde/n uğurlarken güneşe

Ellerin çoğalıyor

Parmakların dökülüyor sombahar misali kirpiklerinden

İsa’nın ve Meryem’in can kırığı gözlerinde yoksuyorsun zamanı

Hira’da zaman geçten biraz erken

Muhammed’in dualarında kutsanıyor ve bir örümcek oluyorsun yeniden

Her seferinde dudakların daha kırmızı ve gözlerin ürkek

Okyanus ortasında susuz acı bir tad damağında

Biraz tuzlu işte ve dağlar giderek daha ürkek !

………belki de kükreyerek bakacak gözlerine

Tanrının kutsal parmaklarında bir intihar sarnıcında katlini vacip ilan edip asmıştın kendini sen !

Peygamberiydin kendinin, asasında gün’ahlar gezdiren,hançeri koynunda…

Unuttuğun hatıralarda gizli an’ların serzenişidir bu

An’la istedim, yaşa istedim! Hepsi bu !...

Sesinin berraklığı kutsal suyuyken sevdanın

Kanatlarından havalanan kuşlara öykünüyorsun

Altın kafesinde sûretler bildik bir şarkıyı mırıldanıyor

Sen s/us !

Sırça fanusunda gözlerin ayışığı

Sen ; çöllerde serap ,ırmakta balık,sonsuzlukta an gibisin !

Gözlerinde hep yağmur duası

Söyle…

Neden

Neden çıplak bir sabrın beşiğinde biriktirdin kendini

Yüzün öyle güzel ki…

Parmakların söğüt dalları kırılganlığında öpülesi

Öpülesi bir geçmişin kahramanısın

Söyle sen hangi şarkının bitimsiz nakaratısın

Ne güzel doğuyorsun öyle !,

Her seferinde…

Sancısı gizil bir çıplaklığın dağsı oyuğunda-gözlerinin derininde-saklıdır geçmiş

Geçmiş günlerin rayihasını unut

Unut gözlerini kapa ve teslim ol zamana

Zaman geçip gitmez belki de kimbilir

“Biz” olduğumuzda !

16 mayıs 2016 / şarkılı şiir