Sarsıntı

olması gereken
olamayacağına olmamak.
bir kavak ağacın gölgesine,
taş düştü,
yüreklere düşercesine....
orada geçen yabankeçilerin
ayak sarsıntısında.
oysa o kavak ağacın gölgesinde
kendi gölgemiz:
ben+sen=biz
sen+ben=
biz olurmuyuz?
oysa
bizim gölgemiz
bizim gölgemize,
değmeliydi taş
ve
demeliydik;
bir taş sekti,
gölgemizin bulunduğu,
kavak ağacın gölgesine...

varması gerekenler
varmadı.
ötelerde bir keklik sürüsü
başka bir kekliğin ihanetin sesinde
pınar başında.
pınarda
bir kavak ağacı
varamadılar, faka bastılar
basarken ihanetin sesine
yaprak düştü
kavak ağacının gölgesinde
susayan gölgemize...
ben-ben=ihanet
sen-ben=
ben kalır mıyım?
o pınarda
o ihanetin sesinde...

gitmesi gerekenler,
gidemedi.
zindan olmuş,
bir Yıldızlara Bakma Durağında.
Yıldızlara Bakma Durağında
bir kavak ağacı.
kavak ağacı gölgesinin yamacında
uçamayan
bir çift güvercin;
bir tek yürek,
bir çift göz gibi...
o kavak ağacını gölgesinde
kendi gölgemiz.
bir çift güvercin gibi:
ben/sen= yorgunluk;
sen/ben= yeniklik
o yıldızlara bakma durağının
aydınlığında,
hangimiz daha özgür:
uçamayan bir çift güvercin mi?
yoksa;
o kavak ağacın gölgesinde
yorgun, yenik olan biz mi?

kalması gerekenler,
kalmadı.
kavak ağacın arkasından
irkilerek,
korkarak,
bir tavşan sıçradı,
kalmayan gölgenin sesinden,
o kavak ağacının gölgesinde.
SenxBen=enkaz
BenxSen=
canın acır mı?
şimdi o kavak ağacını gölgesinin
arkasındaki tavşan mı
daha ürkek,
daha korkak?
hangimiz?

bitmesi gerekenler,
bitmedi.
herşey yazılan bir senaryo gibi
o kavak ağacın gölgesinde;
izlenmesi için.
topladım
çıkardım
çarptım
böldüm
SONUÇ:
gerekenden fazla çıplak,
gereğinden fazla dram,
gereğinden fazla aksiyon,
ve hayallerde bilimkurgu....