Savrulup Gidiyor İnsan Dediğin

Nereye gidiyor dünyanın sonu?

Genci, ihtiyarı şaşırmış yönü.

Atiden habersiz, bilmiyor dünü.

Savrulup gidiyor, insan dediğin.


Kardeş kardeşiyle, atışır iken.

Dönüm tarla için, itişir iken.

Bülbüller acıyla, ötüşür iken.

Savrulup gidiyor, insan dediğin.


Hazana varmadan, kurudu yaprak.

Her gün milyonları, alıyor toprak.

Dünya yorgun düştü, cemali yıprak.

Savrulup gidiyor, insan dediğin.


Mülk, petrol uğruna, cana kıyarlar.

Mazlum ülkeleri, bir bir soyarlar.

Adını özgürlük, huzur koyarlar!

Savrulup gidiyor, insan dediğin.


Bomba yağmur olur, üstüne iner.

Korkudan mazlumlar, kuytuya siner.

Geçen gün binlerce, ocaklar söner.

Savrulup gidiyor, insan dediğin.


Hîsâri iyiye gitmiyor dünya.

İnsanlık ziyan da, bozuldu kimya.

Yaşananlar gör ki, tatsız bir hülya.

Savrulup gidiyor, insan dediğin.


Ömür GÜRBÜZ 25.6.2025

29 Haziran 2025 25 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (2)
  • 19 sa. önce

    Hazana varmadan, kurudu yaprak.

    Her gün milyonları, alıyor toprak.

    Dünya yorgun düştü, cemali yıprak.

    Savrulup gidiyor, insan dediğin.

    Her mısrası çok güzeldi şiirin Ömür Hocam. Kalemin daima yazsın.