Sefer-i Kader

yazık kahrolmuş akşamlardan geçiyoruz
dem bu dem an bu an zaman bu zaman
yetişiyor kıyıya daha yeni doğmuş dalgalar
denizin mavisinde türküler söylüyoruz yavrum
ekmek kırıntılarını atarken kuşlara
kanatlarında hayal kuran biziz elbet
elbet sabaha varır maceramız

her giden başka bir türkü söyler
nakaratlarında adımız şanımızdır yalnız

geçip gidiyoruz akşamların kahreden sessizliğinden
serde bir meledi olsun diye beklerken
biz marşlar söylüyoruz
her hangi bir cesedin kokuşan taraflarında
yüreğine kadar biziz seven ve sevilen
içinde kan kirli içinde kan kirli içinde kan kirli
bereketli bir yalnızlık bizimki
ah gelip geçiyoruz akşamın kahreden sessizliğinden
duymuyoruz kimsenin sesini

giden ne varsa uçurumlar eşiğinde
akıldan değil gönülden biliyoruz sevgiliyi

ne kan tutan yanlarında kadınlar özleniyor
ne yalnızlığı tanrılara havale ediyoruz
lanet makamında bir şiirdir bu
geçip gidiyoruz gecenin karanlığından yıldızsız
kansız kızılsız bir ülkede devrim yapan biziz
biziz başkentlerde sevgili eylemleri yapan
mağdur bir edayla merasimlere katılan
ve ademi havvadan bilen kitaplarda
günahına bırakıyoruz aşkımızın kaderini
kederliyiz sapına kadar
ardında bitmez bir ilahi melodi

gidenler olmayacak bir davada hüküm giyer
siciline sevdayı yazıyoruz korkmadan asi

deniz şavkını daha yeni yeni bırakmış
maviye sitem eden dalgalardan geçiyoruz
bir cinayet akşamında geçip gidiyoruz
gidiyoruz yüzümüz ardahana kadar yalnız
ve edirneden başlayan ülkemizde bir zafer söylüyoruz
an bu an dem bu dem zaman bu zaman
hep bağrmızda yara değil yârdan kalan
geçip gidiyoruz müebbet yemiş bir yalnızlığa
içimizde dünya Allah'a kadar hesapsıız
bir de kavga var başımızda
hep bir nakarattır dilimizde takılı
sanki sevgiliyi buluyoruz karşımızda

gidenler türküsünü dillere destan yapmış gidiyor
biz Allah'a gidiyoruz aslında ..!