Sen Ben Misali Bulutlar

Parmaklarım sımsıkı sarmıştır, beş şekerli çayımı
Hayali bir sinema vardır gözlerimin önünde
Seni beni yansıtan...
Yağmur çiseleri tıklatır penceremi, biz kayboluruz.
Bir perşembe sabahıdırve ben yürüyorum,
Ayaklarım Mezopotamya çamuruna bulanmış
Ve hatırlıyorum...
Bana Tenin yağmur sonrası toprak kokuyor
diyişini.
Bir an dökümlü göz kapaklarım ağırlaşır
Karşımda tüm ışıltısıyla güneş ana
Yavaş yavaş uzaklaşır birbirinden bulutlar
Sen ve ben misali ey! Yar
Bir daha nezaman bir araya gelirler belirsiz...
Kıyamete kadar sevişip ağlaşmalar
SEN BEN misali bulutlar.