Sen Öğrettin Bana

Göz yaşlarım öğretti yağmura ağlamayı,
Güller,sümbüller bile artık eskisi gibi aynı,
Sen öğrettin bana aynaya her baktıgımda seni aramayı,
Şimdi benim kalbim de seninkiyle aynı.


Her salukta hıçkırıklarla boğulmayı,
Gülen gözlerimdeki o ışıltıyı karartmayı,
Seni sessizliğe anlatmayı,
Seven insanın hayatını sonsuzluğa atmayı sen öğrettin bana.


Her nefesimde kokunu duymak için umutlanmayı,
Ama o umutlarımı göz yaşlarımla unutmayı,
Unuturken dahi bu bedeni karanlıklara atmayı,
Karanlıktada olsa ağlatmayı sen öğrettin bana.


Ama şunu unutmaki şuan yanımda yoksan eğer,
Sebebi emin olki senin bana öğrettiklerin değil,
Benim sana öğrettiklerim halbuki.
Benim sana öğrettiklerim mi?
Boşver güzelim öğrenmemişsin belliki...