Viran Kaldırımlara Takılıyor Düşlerimiz

sen olmayınca

biz olunmuyor ahşap ülkenin tozlu yollarında

viran kaldırımlara takılıyor düşlerimiz

gecenin feraceleri soyunduğunda perdelerinden

devrimci sevişmeler başlıyor kuşluk zamanında

önce oportünist ezgiler susuyor

sonra davullar çalıyor çift sesleriyle gıyabında hasretin

çığlıklarını bastırıyor mor desenli akşamın ak martıları

çocuklar doğuyor boğup gurbeti ağlatınca günün çeyrek saatlerini

delikanlı aşkları yazıyor kırmızı fırçalarla o meskun o mahalde yarı yıkılmış duvara

''tek yol '' sevda

aşkın sen hali

numarası bilâ

ihtilal sancakları asıyor çiroz iplerine ağlamaklı gelinler

türküler bir ağızdan

sutyenler yarı ıslak saklanıyordu karantina soğukluğunda

nemli memeler kuruyordu vakit o vakit

çubuk tarçın misali kokuyordu çırılçıplak akşam

yarım kalıyordu her daim

derdest edilmiş düşler

yüreği yangın

bıyığı devrik

kanı deli adam çocuklar

aşkın sılasına kaldırıp yumruklarını

alın kaderlerine

ihtilal diyordu...