Sen Söyle

Kasımpatılar baş kaldırıyor 

Şimdi 

Gölgeli sessizliklerde

Sen söyle

Rüzgara mı

Gökteki aceleci bulutlara mı?

Bir hüzün büyüyor akşam üstlerinin güneş arayan serininde

Sen söyle

Gelişin niye

Gecenin bitimi gibi derin 

Lacivert duygularımın düşümüne

Hasretle küçülen gözlere düşen derin bir kederin göğsündeyken

Şifa değildin yorgun ellerimin büzülüşüne

Nereye gidişin

Fütursuz ve arsız 

Çok ama çok kendini unutan o şımarık

Aynı anda çapkın belki öyle hissetmekti niyetim

Daha fazlası unutmuş bir çocuk 

Dengesiz bakışlarının şehveti çağıran bombardımanında 

Hastalandı yüreğim

Öylece

Merhabasızlığı  bırakıp kucağımın 

El değmeyen mahremine

Gidişin

Neye sığar söyle

Türküler küstü 

Şiirler can dahi çekişemeden ansızın öldü

Sen de öylece

Giden bedeninin bıraktığı 

Ölü bir aşkın ceninde

Ve ben kasımpatıların göğe yağmur diye yalvardığı

Bütün günler gibi

Hazan

Gam

Lal

Kanayamıyorum bile...