Sen Soytarı Bir Şairsin

Dört kelimelik .......
Sözlerin hep nafakalı kulaklarımda

Kilitlendikçe yüzüm, gözlerine
Yanakların karanlığa and içer.....surlarıma kırılır yalnızlık
Sakallarım çalı çırpı olur
Etim renginde döllenir gölgeye....
Boyuma ur düşürür bütün mutluluklar, soytarı şairim........


Susar sağırlar seferinden, yalana adadığım kelimeler
Dile köleliğimi rezeletir
Kör bir bıçkı olur bakışlarım
Süzülürken,kahin umutlar
Göz saçaklarımdan sahte yaşlar emitir
Yüzsüzlüğüm,soytarı şairim.......yüzsüzlüğüm....senin adındır



Aşk her daim meczup
Aşkın; yedi umutsuz,yedi karanlık şehrinde
Senin şerrinden seferi soytarılar mabedinde
Kör, sağır ibadetlere , yedi zikir çekiyorum
Yedi iklim,yedi mevsim,yedi gece, yedi ihanet mektubuydu bu....



Yedi yalnızlık çilesi ışığı çökünce üzerime
Küfre salıncaklar kurdum, mutluluktan soytarı şairim....
Sen soytarı şairim , sen yutkunduğum korkunun bekçisi
Rengini verdiğin tüm sancıların ebesiydin...soytarı şairim........


Bak yanmış yüreğime hep usturalı hatıralar var............sen soytarı bir şairsin....şairim.....