Sen Üzülme

Daha sana yazacak şiirim mi kaldı yar
Sustu çağlayanlarım küstü gönül dillerim
Daha sana koşacak hallerim mi kaldı yar
Bitti heyecanlarım çöktü bitap dizlerim

Dönüp bakma ardına, git gidebildiğince
Gelmem artık peşine, gül gülebildiğince
Bu devran senin olsun, güt güdebildiğince
Dindi afakanlarım, söndü kor ateşlerim

Çöller bana meskendir, gülistanlarsa senin
Serabın yeter bana, bu avuntumsa sevin
Şarabım zehirdendir, kara topraksa derin
Kaldı tüm hesaplarım, yumdu mercan gözlerim

Sen üzülme sevdalım bunda senin suçun ne
Bu çilehane benim, gelme senin işin ne
Baki kalan ararsan bakma senin yaşın ne
Esti fırtınalarım, geldi sonbaharlarım

Sırlısesim aldın mı fani dünya muradın
Ne Leyla ya erdin ne hakka yaradın
Hep boş hayallerdesin, söyle neyi aradın
Çattı nedametlerim, vurdu taşa başlarım