Sende Bitmeyen Vedalarım

Gecenin çarşaf sisi ölçüyor yalnızlığımı
Senden sonraki karanlık vakitlerdeyim
Koyu sessiz uzanışları alıyor aklımı
Gitmişliğinin tırmanışındaki zindan kulelerdeyim

Boş caddeden geçiyor dünün sevgilileri
Ağır ağır rehavet yer arıyor kendine
Işıkları sönüyor bekleyişlerin pencereleri
Usul usul göz kapıyor bugün eksilttiklerine

Gölge kisvesindeki kırık dökük kuklalar
Sensizliğe yakıştırdığım boş vapurlar
Yüreğimden kalkan sevda yolculuğum
Üstüme çöküyor amansız kopan fırtınalar

Çayımın son yudumunda eriyen tükenişim
Benden intikam alıyor her iç çekişim
Kanıyor ellerim son bilette kesilişim
Olduğum yerden çaresizce sana dönemeyişim

Ufuk çizgisinde nacar yorgun adımlar
Aklıma çiziyor uzun kirpiklerindeki bakışlar
Canım acıyor karanlığımdan çıkacaksın diye
Cevaplarda yüz çeviriyor kayıp sorular

Gelmeyeni beklemenin bertaraf notası
Kendimi suçladığım ayrılık şarkısı
İçimde kor olan varlığının sanrısı
Dudaklarına gebe cümlelerinin yarısı
Beni mutluluktan uyandıran yalan rüyası
Bitmek bilmeyen çiğnenişimin akıntısı
Kurumayan yanağımda gittiğinin yası