Seni Anlatabilmek Seni

Ebedi bir mutluluk adına...


Saf,bir o kadar nadir,
ayazın yaktığı,narin ipekten çarşaf,
hıçkırıktan seda,ağlamaklı kahkahalarla itmam,
kaybedercesine yalvarmaların üryan, çekip gitmelerin tesettürden hemhal gecelerin

şafağında,

yumruğu sinede,dirseği hırçın sulara direnmiş,
terkettirilmiş yahut bulut karasından islendirilmiş sevecen kodeslerin,
özlenen gecelere tabut olacak son işaretsiz ve manasız cümlelerin

baş ucunda,

lazım olmamış,bitap ya da geçmiş son
beklentiye içi ısınmamış
o kutsi kelimenin

her noktasında,

tutmaya,tutuşturmaya mecalsiz ateşlerin,
parlamaya kifayeti olmayan alevlerin,
en derin volkanların en cıvıl cıvıl

kıvılcımlarında,

Seni anlayabilmek seni!
Seni anlatabilmek seni!

Son nefese kadar bıkmadan,
ebedi saadet,uğruna...