Seni Bana En Çok Bulutlar Hatırlatıyor

Seni bana en çok onlar hatırlatıyor
Gülüşünde beyaz oluyor
Kızdığında kararıyor
Birde gidişinle kayboluyorlar
...
Sinirlenince birbirlerine sataşıyor
Sonrada saçıyorlar kıvılcımlarını
Aradan çok geçmeden beni anımsıyor
Ve toprağıma tohumlarını bırakıyorlar
Bazen saatlerce döküyorlar içlerini
Seni bana en çok bulutlar hatırlatıyor
...
Gülümseyince pamuk beyaz oluyor
Ve sıcaklığını içimde hissettiriyorlar
Gelişinle beliriyor gidişinle kayboluyorlar
...
Bu ıslak şehirde adımlarımı sayarken
Seni her attığım adımda anımsamama sebep
Seni bana en çok bulutlar hatırlatıyorlar
...
Gülüşü kızgınlığına mahkûm olan
Bu şehirde nefes alırken
Gökyüzümden eksik olmayan
Siyah, beyaz bulutlar
Seni bana en çok onlar hatırlatıyor