Seni Döşüme Düşüme Aldım

sonbaharda göçen
göçmen kuşlar gibi
yüreğine kurdum,
kara,kıl çadırı.
başında mavili yazması,
yayık ayran döven
türkmen kızı.

sürüyü güttü çayırlarda
sütleri sağdı
toprağın üzerine
döşeğini serdi.
Aynı yastığa,
baş koymuş ,
iki can.

kuzuların sesi
saçlarında dağların kokusu
teninde teri
yanında eri.

yıldızlar şavkımız
kuru yavan ekmeğimiz,
bulgur aşımız
kırılmış bir soğan
bir tas ayran
sokulmuşuz,sarılmışız.

soğanın cücüğünü yiyen
bir çoban
ve çoban yıldızı kadar mutluyuz
mutlu olmak varken
sevmek varken
doğanın ve dağların
koynunda
bir gül
ve bülbülün söylencesi
sevdaya göçün
göç katarları,
heybeleri dokunan kilimler
nakış nakış sevda işler.

dane dane benleri sayılı
sayılı günler geçeli
döşünde ve düşünde şimdi
yoktur sevmelerin gibisi.