Seni Üfler Gibi

Düğümlere üflüyorum
Çözülüyorlar evet
Bir sürü yumak

Bazen kopuyor ibrişim
Birleştiriyorum ipek böceği tükürüğüyle
Zamanda kopuyor elbet

Yarasını tutturacak bir çengelli iğne
Kanamayacak artık biliyorum

Mihrabı dönük bir hayatın
Başıboş kumasıydım
Hayal kırıklığıyla evli

Uyandım
Ve
Koptum

Çam ağacı reçinelerine sarılıyorum
Aşka sarılır gibi sıkıca
Kemikleri kırarcasına kozalaklara tutunuyorum
Yapışayım diye, hayatın ucundan


Sonra
Asıyorum hayallerimi zeytin dalına
Önce tomurcuk
Sonra yeşil çekirdekli umut buduyorum
Kasım hasatlarında
Küfeler dolusu dalya

Denizi soluyorum
Deniz beni
Sigara dumanı gibi
İyot üflüyorum
Seni üfler gibi

Göçüp gidiyorsun
Göçmen duman misali
Terk edip ciğerimi...

Düğümlere üflüyorum
Çözülüyorlar evet
Bir sürü yumak

Bazen kopuyor ibrişim
Birleştiriyorum ipek böceği tükürüğüyle
Zamanda kopuyor elbet.