Seninle

Hiçbirşeyi istemedim ki böyle
Hiç özlemedim birini sen kadar
Yaşayamadım ki seni doyasıya
Hiç uzak gelmedi ki istanbul o kadar

Yanında olsam boğazın kenarında
Banklarda otururken yağmur başlasa hafif hafif
Doyasıya yaşasam seni, yalnızlığa inat sarılsak
Sen, ben ve İstanbul

İki şehir iki hayat bambaşka rüyalar
Karşılıklı duygularla ortaya çekilen bağlar
Ve orda ömrünün sonuna kadar beklemeye;
Seninle birlikte yaşlanmaya dünden razı bir adam.

Senden sonra zaman kavramı yok artık
Seninle beraber her gün bir an gibiydi
Sensiz geçen her anım; şu ana kadar yaşadığım
Ve bundan sonra yaşayacağım hayatla eşdeğer

Ve bunlarla beraber seninle yaşadığım onca şey
Yanında olmayı dilediğim uzun geceler
Gözümden kağıdıma dökülen ilk damla
Hepsi seninle, sanki senin yanında...